تعریف مشاغل و پست‌های سازمانی و درک درستی از آن‌ها و تعیین نیازهای آموزشی لازم، برای احراز یک شغل در افزایش کارایی سازمان موثر می‌باشند.

با شناسایی پست‌های بلا تصدی و امکان ثبت درخواست جذب نیرو و اعمال کنترل‌های لازم بر روی رزومه‌ها، فرآیند نیرویانی را تسهیل بخشیده و باصرفه جویی در زمان و هزینه موجب توسعه کسب‌وکار می‌شود. به‌عنوان‌مثال با ایجاد پرونده استخدامی و نگهداری سوابق آموزش و اطلاعات کامل پرسنل می‌توان با دسترسی سریع و به‌موقع به سوابق، انواع حکم و قراردادها را صادر نمود.

با جمع‌آوری اطلاعات جامع از پرسنل و کلیه امور مربوط به قراردادها و سوابق آن‌ها در سازمان می‌توان گزارش‌های آماری و دقیقی از روند تغییرات در سازمان در بازه‌های مختلف به مدیران سازمان‌ها ارائه نمود. در چنین شرایطی، درنتیجه تصمیمات واقع‌بینانه‌ای که توسط مدیران گرفته می‌شود افزایش بهره‌وری و توسعه در کسب‌وکار را خواهیم داشت.

با افزایش تعامل بین کارکنان، سرپرستان و واحد آموزش می‌توان کارکنان را از برنامه‌های آموزشی سازمان مطلع گردانید و درنتیجه این تعامل، نیازهای کارکنان شناسایی می‌شود. با شناسایی این نیازها مدیران می‌توانند انگیزش، کارایی و اثربخشی کارکنان را افزایش داده و درنتیجه، بهره‌وری را در سازمان بهبود بخشند.

کنترل تردد و انجام محاسبات حضوروغیاب و مرخصی، به‌منظور محاسبه دقیق حقوق پرسنل در سازمان‌ها اهمیت فراوانی دارد، چراکه ارائه گزارش‌ها دقیق در کاهش هزینه‌‌های سازمان موثر می‌باشد.